ONE SĄ WŚRÓD NAS: dzieci upośledzone w stopniu umiarkowanym. Czy rozumiemy ich trudności?. Czy chcemy i potrafimy im pomóc?
DZIEWCZYNKA (6 lat) z niedowładem lewostronnym (prawdopodobnie na skutek niedotlenienia okołoporodowego), choruje na epilepsję. Opóźnienie rozwoju mowy w zakresie budowania wypowiedzi i artykulacji głosek. Rozwój umysłowy na poziomie słabej normy rozwojowej, ograniczony kontakt werbalny. Niska sprawność grafomotoryczna. Deficyt w zakresie uwagi dowolnej. Słaba pamięć słuchowa. Zaburzona sfera emocjonalno - społeczna (dziecko zahamowane).
CELE terapii pedagogicznej i logopedycznej: wykształcenie funkcji mowy, która się nie w pełni wykształciła w procesie rozwoju osobowego, rozwijanie zdolności słuchania i rozumienia, zwiększanie zasobu słownictwa biernego i czynnego, usprawnianie aparatu artykulacyjnego i oddechowego, usprawnianie czynności analizatora słuchowego, rozwijanie umiejętności manipulacyjnych (w tym grafomotoryki), usprawnianie koordynacji wzrokowo- ruchowej, wyćwiczenie nawyku prawidłowego chwytu przyboru do pisania, kształtowanie umiejętności współdziałania społecznego, wyrobienie u dziecka samoakceptacji.
METODY: aktywizujące do działania, słowne, obserwacyjne i praktyczne.
RODZAJE ∆WICZEŃ: usprawnianie aparatu artykulacyjnego, kształtowanie mowy i rozwijanie czynności procesów poznawczych, ćwiczenia wspomagające rozwój grafomotoryki (ćw. rozmachowe, manualne, graficzne), ćw. rozwijające zasób wiedzy i słownika dziecka, ćw. rozwijające percepcję wzrokową i ruchową, trening w zakresie uwagi dowolnej. |