Najstarszym bibliotekarzem, wspominanym przez miejscową ludność był Franciszek Bujara. Prowadził on bibliotekę już pod koniec XIX wieku. Franciszek Bujara poprzez swą
działalność bibliotekarską szerzył polskość wśród tutejszej ludności. Współdziałało z
nim wielu mieszkańców, ale na wyróżnienie zasługują szczególnie Jan Taul i Jan Juranek
(właściciel restauracji w Wielowsi). Franciszek Bujara swe zamiłowanie do książek oraz
księgozbiór przekazał około 1916 r. swemu synowi Antoniemu Bujarze. Księgozbiór był
wprawdzie niewielki, bo liczył zaledwie 48 książek, ale Antoni Bujara ciągle wzbogacał
bibliotekę. Jego zbiór został wzbogacony o 41 książek, które otrzymał od miejscowego proboszcza księdza Holeczka. Ze względu na wielki popyt na polską książkę Bujara
nawiązał łączność z Towarzystwem Czytelni Ludowych w Poznaniu, skąd otrzymywał, co
pewien czas nowe książki. Odbierał je w paczkach, które zawierały do 200 książek. Po
pewnym czasie książki te odsyłał z powrotem i otrzymywał nowe. Wymiana książek była
bezpłatna. Oprócz książek z Towarzystwa Czytelni Ludowych w Poznaniu Antoniemu Bujarze dostarczył książki nieznany "gość" ukrywający się pod pseudonimem "Szczepan".
Otrzymywał od niego po kilkanaście książek bez zapłaty i zwrotu. Dzięki temu biblio-
teka prowadzona przez Antoniego Bujarę liczyła około 1933 r. - 400 tomów. Na uwagę
zasługuje fakt, że Antoni Bujara wypożyczał także czasopisma i gazety polskie.
Działalność A. Bujary została przerwana z chwilą dojścia Hitlera do władzy. W obawie
przed szykanami część książek ukrył, a część zmuszony był zniszczyć.
W okresie międzywojennym oraz w czasie II wojny światowej Wielowieś nie posiadała publicznej biblioteki. Po wyzwoleniu aktyw oświatowo-kulturalnych podjął starania o zorganizowanie biblioteki. Ostatecznie w dniu 21 stycznia 1949 na posiedzeniu GRN
powołano Komitet Biblioteczny oraz przeznaczono na bibliotekę tymczasowy lokal.
Przyznano środki na zakup księgozbioru i inwentarza. Zorganizowana wówczas biblioteka
posiadała szNajstarszym bibliotekarzem, wspominanym przez miejscową ludność był Franciszek Bujara. Prowadził on bibliotekę już pod koniec XIX wieku. Franciszek Bujara poprzez swą
działalność bibliotekarską szerzył polskość wśród tutejszej ludności. Współdziałało z
nim wielu mieszkańców, ale na wyróżnienie zasługują szczególnie Jan Taul i Jan Juranek
(właściciel restauracji w Wielowsi). Franciszek Bujara swe zamiłowanie do książek oraz
księgozbiór przekazał około 1916 r. swemu synowi Antoniemu Bujarze. Księgozbiór był
wprawdzie niewielki, bo liczył zaledwie 48 książek, ale Antoni Bujara ciągle wzbogacał
bibliotekę. Jego zbiór został wzbogacony o 41 książek, które otrzymał od miejscowego proboszcza księdza Holeczka. Ze względu na wielki popyt na polską książkę Bujara
nawiązał łączność z Towarzystwem Czytelni Ludowych w Poznaniu, skąd otrzymywał, co
pewien czas nowe książki. Odbierał je w paczkach, które zawierały do 200 książek. Po
pewnym czasie książki te odsyłał z powrotem i otrzymywał nowe. Wymiana książek była
bezpłatna. Oprócz książek z Towarzystwa Czytelni Ludowych w Poznaniu Antoniemu Bujarze dostarczył książki nieznany "gość" ukrywający się pod pseudonimem "Szczepan".
Otrzymywał od niego po kilkanaście książek bez zapłaty i zwrotu. Dzięki temu biblio-
teka prowadzona przez Antoniego Bujarę liczyła około 1933 r. - 400 tomów. Na uwagę
zasługuje fakt, że Antoni Bujara wypożyczał także czasopisma i gazety polskie.
Działalność A. Bujary została przerwana z chwilą dojścia Hitlera do władzy. W obawie
przed szykanami część książek ukrył, a część zmuszony był zniszczyć.
W okresie międzywojennym oraz w czasie II wojny światowej Wielowieś nie posiadała publicznej biblioteki. Po wyzwoleniu aktyw oświatowo-kulturalnych podjął starania o zorganizowanie biblioteki. Ostatecznie w dniu 21 stycznia 1949 na posiedzeniu GRN
powołano Komitet Biblioteczny oraz przeznaczono na bibliotekę tymczasowy lokal.
Przyznano środki na zakup księgozbioru i inwentarza. Zorganizowana wówczas biblioteka
posiadała szNajstarszym bibliotekarzem, wspominanym przez miejscową ludność był Franciszek Bujara. Prowadził on bibliotekę już pod koniec XIX wieku. Franciszek Bujara poprzez swą
działalność bibliotekarską szerzył polskość wśród tutejszej ludności. Współdziałało z
nim wielu mieszkańców, ale na wyróżnienie zasługują szczególnie Jan Taul i Jan Juranek
(właściciel restauracji w Wielowsi). Franciszek Bujara swe zamiłowanie do książek oraz
księgozbiór przekazał około 1916 r. swemu synowi Antoniemu Bujarze. Księgozbiór był
wprawdzie niewielki, bo liczył zaledwie 48 książek, ale Antoni Bujara ciągle wzbogacał
bibliotekę. Jego zbiór został wzbogacony o 41 książek, które otrzymał od miejscowego proboszcza księdza Holeczka. Ze względu na wielki popyt na polską książkę Bujara
nawiązał łączność z Towarzystwem Czytelni Ludowych w Poznaniu, skąd otrzymywał, co
pewien czas nowe książki. Odbierał je w paczkach, które zawierały do 200 książek. Po
pewnym czasie książki te odsyłał z powrotem i otrzymywał nowe. Wymiana książek była
bezpłatna. Oprócz książek z Towarzystwa Czytelni Ludowych w Poznaniu Antoniemu Bujarze dostarczył książki nieznany "gość" ukrywający się pod pseudonimem "Szczepan".
Otrzymywał od niego po kilkanaście książek bez zapłaty i zwrotu. Dzięki temu biblio-
teka prowadzona przez Antoniego Bujarę liczyła około 1933 r. - 400 tomów. Na uwagę
zasługuje fakt, że Antoni Bujara wypożyczał także czasopisma i gazety polskie.
Działalność A. Bujary została przerwana z chwilą dojścia Hitlera do władzy. W obawie
przed szykanami część książek ukrył, a część zmuszony był zniszczyć.
W okresie międzywojennym oraz w czasie II wojny światowej Wielowieś nie posiadała publicznej biblioteki. Po wyzwoleniu aktyw oświatowo-kulturalnych podjął starania o zorganizowanie biblioteki. Ostatecznie w dniu 21 stycznia 1949 na posiedzeniu GRN
powołano Komitet Biblioteczny oraz przeznaczono na bibliotekę tymczasowy lokal.
Przyznano środki na zakup księgozbioru i inwentarza. Zorganizowana wówczas biblioteka
posiadała szNajstarszym bibliotekarzem, wspominanym przez miejscową ludność był Franciszek Bujara. Prowadził on bibliotekę już pod koniec XIX wieku. Franciszek Bujara poprzez swą
działalność bibliotekarską szerzył polskość wśród tutejszej ludności. Współdziałało z
nim wielu mieszkańców, ale na wyróżnienie zasługują szczególnie Jan Taul i Jan Juranek
(właściciel restauracji w Wielowsi). Franciszek Bujara swe zamiłowanie do książek oraz
księgozbiór przekazał około 1916 r. swemu synowi Antoniemu Bujarze. Księgozbiór był
wprawdzie niewielki, bo liczył zaledwie 48 książek, ale Antoni Bujara ciągle wzbogacał
bibliotekę. Jego zbiór został wzbogacony o 41 książek, które otrzymał od miejscowego proboszcza księdza Holeczka. Ze względu na wielki popyt na polską książkę Bujara
nawiązał łączność z Towarzystwem Czytelni Ludowych w Poznaniu, skąd otrzymywał, co
pewien czas nowe książki. Odbierał je w paczkach, które zawierały do 200 książek. Po
pewnym czasie książki te odsyłał z powrotem i otrzymywał nowe. Wymiana książek była
bezpłatna. Oprócz książek z Towarzystwa Czytelni Ludowych w Poznaniu Antoniemu Bujarze dostarczył książki nieznany "gość" ukrywający się pod pseudonimem "Szczepan".
Otrzymywał od niego po kilkanaście książek bez zapłaty i zwrotu. Dzięki temu biblio-
teka prowadzona przez Antoniego Bujarę liczyła około 1933 r. - 400 tomów. Na uwagę
zasługuje fakt, że Antoni Bujara wypożyczał także czasopisma i gazety polskie.
Działalność A. Bujary została przerwana z chwilą dojścia Hitlera do władzy. W obawie
przed szykanami część książek ukrył, a część zmuszony był zniszczyć.
W okresie międzywojennym oraz w czasie II wojny światowej Wielowieś nie posiadała publicznej biblioteki. Po wyzwoleniu aktyw oświatowo-kulturalnych podjął starania o zorganizowanie biblioteki. Ostatecznie w dniu 21 stycznia 1949 na posiedzeniu GRN
powołano Komitet Biblioteczny oraz przeznaczono na bibliotekę tymczasowy lokal.
Przyznano środki na zakup księgozbioru i inwentarza. Zorganizowana wówczas biblioteka
posiadała sz
|