Osoby z zaburzeniami psychicznymi, skierowane na wniosek lekarza, rodziny lub samego zainteresowanego
KIM JEST OSOBA CHORA PSYCHICZNIE?
Osoba chora psychicznie na początku swojej choroby, w okresach remisji, niczym nie różni się od innych osób, które mają poważne problemy zdrowotne. Tym, co najbardziej doskwiera takim osobom jest lęk przed utratą kontroli nad sobą i swoim życiem i trudności z zaakceptowaniem choroby.
Ważne jest wcześniejsze przekonanie osoby na temat tego, czym jest choroba i aktualnie doświadczany stosunek do niej osób z bliższego i dalszego otoczenia. Im większa zmiana w traktowaniu osoby z powodu postawionej diagnozy, tym osoba ta ma większe poczucie bycia chorą i bezradną.
Tym, co najwcześniej ulega zaburzeniu w życiu osoby chorej psychicznie jest poczucie kontroli. Osoba ta z powodu chorobowych zaburzeń spostrzegania, myślenia czy odczuwania ma poczucie, że coraz słabiej rozumie otaczający ją świat i coraz mniej trafnie potrafi przewidywać i planować skutki swoich działań. Jeżeli będzie otoczona życzliwością i chęcią pomocy ze strony innych, chętnie przyjmie pomoc osób, do których ma zaufanie i łatwiej wtedy można ją przekonać, iż to ona powinna kontrolować stan swojego zdrowia i aktywnie brać udział w proponowanym jej leczeniu. Jeżeli natomiast już przed chorobą i w trakcie jej trwania doświadczy odrzucenia, niechęci lub pogardy z powodu własnej choroby jej psychotyczny świat stanie się dla niej schronieniem od cierpienia, które ją spotyka w realnym życiu i będzie zainteresowana leczeniem o tyle o ile będzie ono niwelowało tylko przykre doświadczenia chorobowe.
Doświadczane trudności w rozumieniu siebie i innych są też często przyczyną trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu dobrych relacji z innymi.
Często osoby chore w okresie choroby zachowują się w sposób niezrozumiały i trudny do zaakceptowania przez innych. Po zaleczeniu kryzysu psychicznego środowisko często oczekuje, że osoba krytycznie odniesie się do swojego wcześniejszego zachowania. Tymczasem doświadczenia psychotOsoby z zaburzeniami psychicznymi, skierowane na wniosek lekarza, rodziny lub samego zainteresowanego
KIM JEST OSOBA CHORA PSYCHICZNIE?
Osoba chora psychicznie na początku swojej choroby, w okresach remisji, niczym nie różni się od innych osób, które mają poważne problemy zdrowotne. Tym, co najbardziej doskwiera takim osobom jest lęk przed utratą kontroli nad sobą i swoim życiem i trudności z zaakceptowaniem choroby.
Ważne jest wcześniejsze przekonanie osoby na temat tego, czym jest choroba i aktualnie doświadczany stosunek do niej osób z bliższego i dalszego otoczenia. Im większa zmiana w traktowaniu osoby z powodu postawionej diagnozy, tym osoba ta ma większe poczucie bycia chorą i bezradną.
Tym, co najwcześniej ulega zaburzeniu w życiu osoby chorej psychicznie jest poczucie kontroli. Osoba ta z powodu chorobowych zaburzeń spostrzegania, myślenia czy odczuwania ma poczucie, że coraz słabiej rozumie otaczający ją świat i coraz mniej trafnie potrafi przewidywać i planować skutki swoich działań. Jeżeli będzie otoczona życzliwością i chęcią pomocy ze strony innych, chętnie przyjmie pomoc osób, do których ma zaufanie i łatwiej wtedy można ją przekonać, iż to ona powinna kontrolować stan swojego zdrowia i aktywnie brać udział w proponowanym jej leczeniu. Jeżeli natomiast już przed chorobą i w trakcie jej trwania doświadczy odrzucenia, niechęci lub pogardy z powodu własnej choroby jej psychotyczny świat stanie się dla niej schronieniem od cierpienia, które ją spotyka w realnym życiu i będzie zainteresowana leczeniem o tyle o ile będzie ono niwelowało tylko przykre doświadczenia chorobowe.
Doświadczane trudności w rozumieniu siebie i innych są też często przyczyną trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu dobrych relacji z innymi.
Często osoby chore w okresie choroby zachowują się w sposób niezrozumiały i trudny do zaakceptowania przez innych. Po zaleczeniu kryzysu psychicznego środowisko często oczekuje, że osoba krytycznie odniesie się do swojego wcześniejszego zachowania. Tymczasem doświadczenia psychotOsoby z zaburzeniami psychicznymi, skierowane na wniosek lekarza, rodziny lub samego zainteresowanego
KIM JEST OSOBA CHORA PSYCHICZNIE?
Osoba chora psychicznie na początku swojej choroby, w okresach remisji, niczym nie różni się od innych osób, które mają poważne problemy zdrowotne. Tym, co najbardziej doskwiera takim osobom jest lęk przed utratą kontroli nad sobą i swoim życiem i trudności z zaakceptowaniem choroby.
Ważne jest wcześniejsze przekonanie osoby na temat tego, czym jest choroba i aktualnie doświadczany stosunek do niej osób z bliższego i dalszego otoczenia. Im większa zmiana w traktowaniu osoby z powodu postawionej diagnozy, tym osoba ta ma większe poczucie bycia chorą i bezradną.
Tym, co najwcześniej ulega zaburzeniu w życiu osoby chorej psychicznie jest poczucie kontroli. Osoba ta z powodu chorobowych zaburzeń spostrzegania, myślenia czy odczuwania ma poczucie, że coraz słabiej rozumie otaczający ją świat i coraz mniej trafnie potrafi przewidywać i planować skutki swoich działań. Jeżeli będzie otoczona życzliwością i chęcią pomocy ze strony innych, chętnie przyjmie pomoc osób, do których ma zaufanie i łatwiej wtedy można ją przekonać, iż to ona powinna kontrolować stan swojego zdrowia i aktywnie brać udział w proponowanym jej leczeniu. Jeżeli natomiast już przed chorobą i w trakcie jej trwania doświadczy odrzucenia, niechęci lub pogardy z powodu własnej choroby jej psychotyczny świat stanie się dla niej schronieniem od cierpienia, które ją spotyka w realnym życiu i będzie zainteresowana leczeniem o tyle o ile będzie ono niwelowało tylko przykre doświadczenia chorobowe.
Doświadczane trudności w rozumieniu siebie i innych są też często przyczyną trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu dobrych relacji z innymi.
Często osoby chore w okresie choroby zachowują się w sposób niezrozumiały i trudny do zaakceptowania przez innych. Po zaleczeniu kryzysu psychicznego środowisko często oczekuje, że osoba krytycznie odniesie się do swojego wcześniejszego zachowania. Tymczasem doświadczenia psychot
|